شمعدانی ها...

"گاهی انقدر سرم برای تنم سنگین می شود که می خواهم
چند ساعتی جدایش کنم و بگذارمش کناری...
این روز ها بیش از هر زمان دیگری میل به سر بریدن از خودم دارم..."
کاتر را کناری گذاشت
سرِ عکسی که جدا کرده بود را چسباند پای گل دانِ شمعدانی ای که خالی بود
یاد گل زرد گلدان افتاد
ای کاش همانطور زرد نگهش می داشت
می ارزید، هرچند که گل، نخواسته بودش...
گلِ او نبود
باید برای دیگری سبز می شد انگار...
هیچوقت نفهمید گلدان کوچکتر، رنگ گلش چه بود...
" کاش این ها را هم نمی فهمیدم..."



تقدیم به آنی که شانه ی دیوار تکیه گاه سرش شده ...